Tydzień przed świętami Bożego Narodzenia okoliczność zmusiła mnie do wysłania listu poleconego. Swoją prawie dwugodzinną przygodę wysyłkową rozpocząłem od malutkiej poczty. Na Dzień Dobry uśmiechnięte Panie z dwóch stanowisk Banku Pocztowego, poinformowały mnie, że w okienku pocztowym trwa właśnie przerwa. Razem ze mną czekało kilku emerytów, z rachunkami do opłacenia i z kartkami do wysłania. Pani obsługująca była bardzo sprawna. Czas oczekiwania zleciał dosyć szybko. Gdy nadeszła moja kolej dowiedziałem się, że ta placówka pocztowa przyjmuje tylko gabaryty typu A. Na moje oko wysyłałem dokumenty rozmiaru kartki A4. Według instrukcji Poczty Polskiej w przypadku wysyłki listu gabarytu typu A „żaden z wymiarów nie może przekroczyć: wysokość 20 mm, długość 325 mm, szerokość 230 mm”. Udałem się do placówki pocztowej przyjmującej większe rozmiary. Na szczęście była położona w tym samym budynku. Gdy wreszcie nadeszła moja kolej, pracownica poczty włożyła list do specjalnej linijki z wyciętym rozmiarem, aby ustalić gabaryt mojej przesyłki. Po chwili z uśmiechem stwierdziła: „Ale ma pan oko” . Okazało się, że mój list to był jednak gabaryt typu A. Zaoszczędziłem parę złotych i straciłem trochę czasu. No cóż Poczta Polska żyje po swojemu. Przy okazji mojego oczekiwania obserwowałem ilu klientów wysyła kartki bożonarodzeniowe. To naprawdę miłe. Stosunkowo nowa tradycja, bo powstała w XX w. jednak nie umiera. Zazwyczaj Panie kupowały po 15, 20, 30 a nawet ponad 50 znaczków na kartki świąteczne. Najbardziej pracowici wysyłali własnoręcznie robione życzenia. Spójrzcie jak wyglądały starsze pocztówki. Czy dużo się zmieniło?
