W czasach PRL-u wydawcy czasopism nie mieli łatwo. Miesięczniki z powodu ograniczonych mocy przerobowych oddawano do druku nawet dwa miesiące przed publikacją. Nakład zwiększano poprzez „zabieranie” papieru konkurencji. Każdy tekst i fotografia musiała trafić na biurko cenzora. W tym trudnym okresie wychodził dwumiesięcznik „Projekt”, którym zachwycano się za granicą.
Czasopismo wychodziło od połowy lat pięćdziesiątych i było poświęcone sztukom wizualnym i projektowaniu. W magazynie pojawiały się artykuły dotyczące m.in. sztuk plastycznych, architektury czy wzornictwa przemysłowego. „Projekt” był drukowany w technice rotograwiurowej i był pełen inspirujących zdjęć i ilustracji. Atrakcją był dołączany do magazynu plakat. Dla „ Projektu” pracowali najlepsi graficy, którzy zabiegali o pojawienie się ich prac na okładce magazynu. Dla czasopisma pisywali znani autorzy, niekoniecznie kojarzeni ze sztuką czy projektowaniem. Od początku „Projekt” publikował streszczenia artykułów w języku angielskim, rosyjskim i francuskim. Później pojawił się również język niemiecki a artykuły były publikowane po polsku i angielsku. Magazyn nie ograniczał się tylko do Polski . Publikował również artykuły o sztuce i designie z Zachodu. Najlepszy czasem dla „Projektu” były lata 60-70 ubiegłego wieku. W latach 90 czasopismo zaczęło podupadać, by wkrótce zniknąć z rynku.